Teksty, cytaty, które lubicie, które was rozwalily(...)

Gość

jedno wiem - nie poddam sie
galopem noc pokonać chce
idźcie stąd - zostawcie mnie
tam czeka dom, a tu jest mi źle!
do swoich wrócę stron
otwarty kark, nie złamią go
jestem zdrów zwyciężam znów!
żadnej przegranej, szkoda słów.

nie wiecie co w moim sercu sie kryje
chce żyć i przeżyje
nigdy nie ulegnę nigdy nie ulegnę wam nie!
kto nie dotrze do fal nie popłynie na ich grzbiecie
a wy tak właśnie chcecie
nigdy nie ulegnę nigdy nie ulegnę wam nie!

chce wolnym być chce żyć!

to stale meczy mnie
dlaczego wszystko poszło źle
chce już odejść stad
nie jestem tam gdzie jest mój dom
i jedno wiem - nie poddam sie
ze wszystkich sil
próbować chce
nikomu wstecz
to ważna rzecz!
wy z drogi mej zabierajcie sie precz!

Nie wiecie co....

i do dla mnie proszę graj:
dla mnie proszę graj
graj na trąbce tej
i choć płynie czas
nie wyrzuć mnie
z pamięci swej
już nie mogę biec
i w bezruchu trwam
nie zostało nic: puste serce mam!
bo żołnierzem jestem rannym i nie walczę już
niewiele tak dziś chce
weźcie mnie stad lub tu zostawcie mnie.

dla mnie proszę graj!
nie mam siły dość!
żadna ze starych dróg nie można nigdzie dojść!
wiem ze bez światła
będę stale tak potykał sie, żaden tu by
i już zostać bez sil

lecz słyszę ze wola ktoś z oddali kilka prostych słów:
nie przestań sobą być! gdy zagubisz sie opuści cię odwaga siły w sobie zbierz
nie przestań sobą być!

gdy żołnierzem jest, co o wolność walczy
o wolności śni
to jest warte krwi!!

Gość

Choć wkoło śnieg, choć wkoło lód i mróz
życie trwa.
Niech zniknie lęk, nadzieja wraca znów,
życie trwa.
Bo natura się zbudzi na dany jej znak
i wszystko na powrót odzyska swój smak,
choć na pozór nie widać,
to przecież i tak
życie trwa.

Najdłuższy deszcz nie może wiecznie lać,
życie trwa.
I pójdzie precz najgorszy lęk i płacz,
życie trwa.
Przecież noc właśnie sprawia,

że wiesz co to dzień,
a ciszy zawdzięczasz, że piękniej brzmi pieśń, więc czekaj cierpliwie,
a ziści się sen.
Życie trwa!

Życie trwa

Gość

Kiedyś
Gdy zmądrzejemy
Gdy świat się zmieni
Gdy nadejdzie dzień
Modlę się
By kiedyś już umieć
Tak dobrze żyć
By dać żyć innym

Kiedyś
Gdy będzie uczciwiej
I dużo mnie już
Będziemy chcieć
Będzie tak
Że Bóg pozwoli nam
By szybciej już
Nastał ten szczęścia dzień

Kiedyś
Gdy dobro zwycięży
Gdy miłość jak słońce
Rozświetli nas
Dopóki
Ten dzień nie odmieni nas
Nadzieją swą
Dosięgniemy nawet gwiazd

J może wokół ciemność
Na nadzieję nie ma szans
Ale łączy nas modlitwa
O ten nowy lepszy świat
Modlę się
By kiedyś tak żyć
Dobrze
Lepiej żyć

Kiedyś
Gdy świat będzie lepszy
Gdy miłość nas zmieni
Gdy zmieni nas
Będzie tak
Że Bóg pozwoli nam
By szybciej już
Nastał ten szczęścia czas

Będzie taki dzień
Niedługo już...

M. Szcześniak

[link widoczny dla zalogowanych](bo_to_zla_kobieta_byla

eeeee.... padłem..... fajna audycja musi być Wesoly

...

pewne rzeczy należy załatwiać... osobiście...

(-_-)

Co podarowane, tego nie trać,
Jeśli utraciłeś, to nie żałuj.
Tamtego gościa przed wejściem do raju
Zmęczyły szlochy, zmęczył płacz.
Ale on widzi nas na wylot,
I nie będzie nam śpiewał psalmów.
Jedno pytanie zada nam tylko:
Czy byliśmy, czy kochaliśmy?

Koniec Świata "Wystarczy że serce mi bije"

Tak pięknie za oknem kiedy świeci słońce
Byłaś dla mnie świata początkiem
Kwiecień i maj i znów mamy wiosnę
Jesteś niedokończonym wątkiem
Chociaż dawno już znosiłaś ten swój płaszcz
Chociaż oczu nie widziałem Twych od lat

Lecz wystarczy że serce mi bije,
Że w żyłach mam trochę Twojej krwi
Wystarczy że wypowiem Twe imię
Gdy wszystko się wali, brakuje mi sił

I teraz kiedy tak siedzę przy oknie
Bo nie wiem dla kogo mam żyć
Dotykam Ciebie tak nieistotnie
Nie wiem gdzie jesteś
Nie wiem z kim śpisz
Chociaż dawno już znosiłaś ten swój płaszcz
Chociaż oczu nie widziałem Twych od lat

Lecz wystarczy że serce mi bije,
Że w żyłach mam trochę Twojej krwi
Wystarczy że wypowiem Twe imię
Gdy wszystko się wali, brakuje mi sił

Tak pięknie za oknem kiedy świeci słońce
Byłaś dla mnie świata początkiem
Kwiecień i maj i znów mamy wiosnę
Jesteś niedokończonym wątkiem
Chociaż dawno już znosiłaś ten swój płaszcz
Chociaż oczu nie widziałem Twych od lat

Lecz wystarczy że serce mi bije,
Że w żyłach mam trochę Twojej krwi
Wystarczy że wypowiem Twe imię
Gdy wszystko się wali, brakuje mi sił

"Ciebie"

U bosych Twoich stóp
rozbiłem butelkę, wiem
nie zrobisz kroku w przód
od Twoich ust
wolałem samotne chwile dwie
rozdarłem na pół piękne światy
i patrz
spójrz ja w przepaść spadam sam
Twój jeden gest
i wracam na zawsze
po jeszcze

Za chwilę jednak w środku budzi mnie
dręczy wpomnieniem tych dni
wciąż słyszę tylko jego szept
o Tobie...

Kto szukał dobrych dróg
ten wie, że nie jeden zakręt zły
dopomóc mógł
wierzę, że mój, to był ostatni
coś jeszcze..

Nie pytał mnie nikt o zdarzeń tych sens
i nie wiedział nikt, że ukryłem Cię
na dnie
na dnie

Za chwilę jednak w środku budzi mnie
dręczy wspomnieniem tych dni
wciąż słyszę tylko jego szept
o Tobie i że nigdy więcej Ty
Pozbieram myśli, bo znów czuję to
gdy dłonią leczyłem najmniejszy Twój ból
wypiję każdą naszą łzę
i krzyknę tak, by każdy słyszeć mógł

że kocham Ciebie przy mnie
kocham Ciebie przy mnie

naprawdę już wiem
gdzie jest kres
gdy serce w dłoni chowam
wiem że to Ty i to ja
nasz pierwszy raz
od nowa
nie chcę gdzieś obok być

bo kocham Ciebie przy mnie
bo kocham Ciebie przy mnie

Gość

Kiedy znów trzeba będzie powiedzieć cześć
Kiedy znów lato będzie i opadnie deszcz
Co ci dam przyjaciółko tych słonecznych dni
Żeby czas nie zamazał tych współnych chwil.
Bursztynek, bursztynek znalazłam go na plaży,
Słoneczna kropelka, kropelka złotych marzeń,
Bursztynek, bursztynek położę ci na dłoni,
Gdy spojrzysz przez niego twój uśmiech Cię dogoni

Kiedy znów się spotkamy za wieków sześć
Kiedy znów powiesz do mnie po prostu cześć.
Może nawet nie poznam przez chwilę Cię,
Ale ty wtedy prędko wyciągniesz ten.

Bursztynek ...

Fasolki, łezka kręci się w oku!

Gość

Znam Twoje sny, wszystko chcesz wiedzieć sam,
Jak grubas, co trzy rozumy już zjadł
A za Ty chcesz być ważna jak paw
Patrzeć w dół na świat.

Na kłótnie masz zawsze chęć, lubisz złość
I tak jak ja nie ustąpisz o włos.
Lecz gdyby nas ślepy los skrzywdzić chciał,
Będziesz przy nie stał.

Przyjaciel wie, ile wart jest sam,
Przyjaciel wie, kiedy odejść ma.
A gdy juz jest, wszystko wie bez słów,
Przyjaciel moj umie żyć za dwóch.

Przyjaciel wie, co to śmiech do łez,
I zawsze jest, gdy potrzebny jest
I choćbyś miał całe złotogwiazd,
Bez niego dni w końcu stracą blask.

Znam Twoje sny, wszystko chcesz wiedzieć sam,
Jak grubas, co trzy rozumy już zjadł
A za Ty chcesz być ważna jak paw
Patrzeć w dół na świat.

Na kłótnie masz zawsze chęć, lubisz złość
I tak jak ja nie ustąpisz o włos.
Lecz gdyby nas ślepy los skrzywdzić chciał,
Będziesz przy nie stał.

Fasolki

Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie
Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.
Panno Święta, co jasnej bronisz Częstochowy
I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy
Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem!
Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem
(Gdy od płaczącej matki pod Twoją opiekę
Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę
I zaraz mogłem pieszo do Twych świątyń progu
Iść za wrócone życie podziękować Bogu),
Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono.
Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną
Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,
Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych;
Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem,
Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem;
Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała,
Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała,
A wszystko przepasane, jakby wstęgą, miedzą
Zieloną, na niej z rzadka ciche grusze siedzą.
Śród takich pól przed laty, nad brzegiem ruczaju,
Na pagórku niewielkim, we brzozowym gaju,
Stał dwór szlachecki, z drzewa, lecz podmurowany;
Świeciły się z daleka pobielane ściany,
Tym bielsze, że odbite od ciemnej zieleni
Topoli, co go bronią od wiatrów jesieni.
Dóm mieszkalny niewielki, lecz zewsząd chędogi,
I stodołę miał wielką, i przy niej trzy stogi
Użątku, co pod strzechą zmieścić się nie może;
Widać, że okolica obfita we zboże,
I widać z liczby kopic, co wzdłuż i wszerz smugów
Świecą gęsto jak gwiazdy, widać z liczby pługów
Orz cych wcze ą śnie łany ogromne ugoru,
Czarnoziemne, zapewne należne do dworu,
Uprawne dobrze na kształt ogrodowych grządek:
Że w tym domu dostatek mieszka i porządek.
Brama na wciąż otwarta przechodniom ogłasza,
Że gościnna i wszystkich w gościnę zaprasza.

Jan 1,1-18
Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.
W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,
a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga -
Jan mu było na imię.
Przyszedł on na świadectwo,
aby zaświadczyć o światłości,
by wszyscy uwierzyli przez niego.
Nie był on światłością,
lecz [posłanym], aby zaświadczyć o światłości.
Była światłość prawdziwa,
która oświeca każdego człowieka,
gdy na świat przychodzi.
Na świecie było [Słowo],
a świat stał się przez Nie,
lecz świat Go nie poznał.
Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli.
Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,
tym, którzy wierzą w imię Jego -
którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem
i zamieszkało wśród nas.
I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy.

"Należy się śmiać serdecznie i złościć, gdy trzeba. Nie przespać nocy i uroczo marszczyć noc w pełnym słońcu. Przychodzić, odchodzić. Upadać i podnosić się z kolan. Trzeba po prostu żyć."

...
czy ryby jeszcze drżą w oceanie,
czy wiatr się zrywa, czy bije dzwon
czy będziesz znów daleko stąd?
czy będę jeszcze Twoim Przyjacielem
...

...
Aniołowie powoli wracają do nieba
A my na dole patrzymy do góry
I każdy z nas umiera od nowa
Bo jesteśmy sami, jesteśmy mordercami
...

...
Jestem głosem w niczyjej sprawie
nikogo nie wołam nie jestem za
dlatego dla ciebie niezrozumiały
dlatego o ciebie niespokojny
...

Wysłany: Wto 18:36, 03 Mar 2009

Ty głupcze, zamykam te drzwi
Ty głupcze, zamykam te drzwi
włącz sobie coś
Otul się w koc
Zainteresuj się czymś

Ty głupcze, zamykam te drzwi
Ty głupcze, ja jestem potężny
Ty głupcze, twój proces idzie źle
Więc
Włącz sobie coś
Otul się czymś
Zainteresuj się czymś
Ty głupcze

Pomóż mi
Niech ktoś pomoże mi
Pomóż mi
Niech ktoś pomoże mi
pomóż mi
W moim domu nie mieszka już nikt
Pomóż mi
Jest tylko poszarpane, zakrwawione dziś
Pomóż mi
Czy jest tam ktoś, kto usłyszy mnie
Pomóż mi
Czy aby pukam do właściwych drzwi

Nie wiem, co będzie dziś
Nie wiem, co będzie tam
Całuje twoją twarz
Przedziwną twarz...